Szedłem po schodach z gitara w jednej recę i plecakiem w drugiej. Jak na razie to było dobrze. Ładnie urzadzone i nawet po drodze telewizor widziałem. Kopniakiem otworzyłem drzwi od pokoju numer jeden i oczy mi sie zaświeciły. Bardzo tu namiętnie.
Wpakowałem się z bagażami do środka i rozejrzałem. Jeszcze bardziej sie ucieszyłem, gdy zobaczyłem podwójne łózko. Gitarę delikatnie oparłem o ścianę, zdjąłem buty i wypróbowałem łózko, skacząc po nim. Niezłe. Hm... i dwa tygodnie wolnosci. Dopiero potem bede zasuwać do szkoły. O ile mi się będzie chciało.
Zacząłem się rozpakowywać do szafek, łazienki a reszte klamotów wywaliłem na łózko, sam kładąc się obok na miękkich poduchach. Podoba mi się ten pokój. Taki ... romantyczny klimacik.

Wstałem z łózka i podbiegłem  do drzwi, słysząc pukanie.
- Cześc. Eee... o co loto? A w ogóle, to Die jestem - otworzyłem drzwi szerzej, zapraszając go do środka.
- Sorry za burdel, ale dopiero sie rozpakowywuje - podszedłem do łozka i zacząłem układać spodnie na krześle. Z bocznej kieszeni wypadło kilka prezerwatyw. Zmieszałem się i nim nowy przybysz zdązył je zauwazyć, wylądowały na lampie.

Przywitałem sie z Tsukasą, posyłając mu lekki uśmiech.
-Ale ja sie nie wstydze! - krzyknałem, może troche zabyt głosno.
Potem poczułem piękne zapachy.
- Idziemy na żarełko? - błysnąłem zębami i pociągnąłem go do źrodła zapachu. Zobaczyłem jakiegoś ...dziwnego gościa.
- Ej, ty, ze szmatą na ryju, wiesz co tu tak daje? - podszedłem tam i spostrzegłem, że to on tak pichci.
-Czeeeeśc, mój mi Die, a to Tsu tzn. Tsukasa. Możemy sie czuć jak u siebie? - nawet na niego nie spojrzałem, próbując wyłowić z garnka co lepsze kawałki marchewki.

Z tym moim niezbyt pewnym uśmiechem, maszerowałem, właściwie to lekko podrygiwałem kierując się w stronę mojego pokoju. Przynajmniej miałem nadzieję do niego trafić. Czasem mam problemy z orientacją w terenie... No ale cóż. Moje bagaże są trochę ciężkie. I od dokładnie 126 minut nie spożyłem żadnego cukru. Chyba zaraz zwariuję. Doszedłem do mojego pokoju. Chyba. Ale chyba raczej to był ten pokój. Stanąłem na jego środku i zacząłem się uważnie rozglądać. Zaraz, chyba w kieszeni mam żelki... Cholera. Nie mam teraz rąk. Przez chwilę na mojej twarzy gościło zrezygnowanie. Potem jednak wzruszyłem ramionami, rzuciłem na ziemie torby, delikatnie odłożyłem Gibsona i wyjąłem z kieszeni żelki.
Gdy tak rozkoszowałem się żelkami, nagle poczułem, że coś ciężkiego na mnie spadło i po chwili z cichym jękiem wylądowałem na ziemi. Potem doskoczył do mnie jakiś chłopak i pomógł wstać. Uśmiechnąłem się niepewnie, odgarnąłem grzywkę i patrzyłem na niego z taką niepewną miną przez chwilę.
-CZEŚĆ!-uśmiechnąłem się szeroko.
Intesnywnie potrząsnąłem jego dłonią. Cholera. Pomyśli, że mam ADHD.
-Jestem Takuya.-próbowałem mówić wolno i dosyć mało.-Hm. Czy mieszkam? Chyba tak. Przynajmniej tak myślę. W końcu oboje znaleźliśmy się w tym samym pokoju przekonani o tym, że to nasz, więc chyba mamy rację. No, chyba, że znowu coś mi się pomyliło. Bo wiesz... Ja mam takie drobne problemy z orientacją w terenie. Czasami też z koordynacją ruchów, ale to tylko... Ale to naprawde rzadko. Opowiedz mi coś o sobie.-poprosiłem na koniec.

Zastanowiłem się chwilę.
-Ja mam żelki. Chcesz żelki? Mogę się z tobą podzielić. Ja nie lubię czekolady. Chyba, że białą. Ale to już wtedy nie ejst czekolada tylko czekoladowe bóstwo. I w ogóle.-zamrugałem tymi moimi oczkami.-Jesteś czekoladoholikiem? Czytałem o tym kiedyś. Tylko... Niezbyt cokolwiek o tym pamiętam. Wiesz co? W torbie powinienem mieć takie ryżowe kuleczki oblane czekoladą. W sumie tez mają czekoladę w sobie. Moja koleżanka z byłej szkoły zrobiła je dla mnie.-zacząłem szperać w swoich rzeczach.

Podałem mu paczkę żelek w kształcie robaków oraz te kuleczki ryżowe.
-Ja też lubię słodycze. Baardzo.-powiedziałem niezwykle przekonywującym głosem, tu zrobiłem śmiertelnie poważną minę.
-Nie, nie palę. Ale moje koleżanki paliły przy mnie. Przyzwyczaiłem się.-stwierdziłem, wzruszając ramionami.
Zacząłem się rozpakowywać, układając ubrania wg kolorów i ich użytkowania co do pory roku. Gitarę starannie oparłem o łóżko.

Obudziłem się w dośc dziwnej, specyficznej i niewygodnej pozycji. Skrzywiłem się gdyż bolały mnie plecy.
Po porannej gimnastyce i toalecie, ubrałem swoją czarną koszulę i jeansy, i postanowiłem troche zwiedzić przybydek, w którym spędze najbliższy czas.
Podobno jest tu basen, a ja chętnie sobie popływam. Coz, dom jest duży, wiec zanim go znajde minie troche czasu. Wyszedłem z pokoju, nie zamykając drzwi, ponieważ gdzięs zapodział mi sie klucz od pokoju. Oj tam, znajdzie sie, a jak nie to napewno mają zapasowy.

[die- jadalnia]

Ostatnio edytowany przez Die (2008-03-11 16:48:55)