- Głupek - powiedziałem do niego - Daj mi pilot, nie będziemy jakiejś masakry oglądać, wolę coś psychologicznego lub komedię - wyciągałem dłoń po pilota, kładąc się na nim - Mam! - powiedziałem uradowany i przełączyłem kanał - Nudy, nudy, nudy. Nic nie ma. O, może teleturniej? Czemu masz taki dziwny wraz twarzy? Chory jeteś? - zapytałem zatroskany.

Gdy wyszedł z pokoju, żaśmiałem się cicho pod nosem. Wrócił, jakoś podejrzanie mokry. Cóż, nikt nie mówił, że będzie łatwo. - Rei-chan, napewno wszystko dobrze, jakiś blady jesteś - położyłem mu dłoń na czole - Nie, gorączki nie masz - W duchu śmiałem się jak opętany. Jak ja lubię go denerwować. - Wiem! To przez ten głupi pomysł z namiotem! Zimno było, a ty w samej koszuli, chcesz ciepłej hertabty, czy czegoś? Może bajkę ci opwiedzieć - Jak zaraz nie wyjdę to wybuchne mu śmiechem w twarz.

- Ja do ciebie z sercem a ty z dupą, no wiesz co? - mówiłem obrażonym tonem - Aniołku? Powialiło cię kompletnie - Zaśmiałem się - Za zimno jest na łono natury. Jeszcze zachorujesz na zapalenie płuc i co będzie? - zauważyłem,  że odsunął się ode mnie. Pobawię się jeszcze trochę jego kosztem, co mi tam. Przeciągnąłem i oblizałem usta. Gdzie są moje papieorsy? Jakieś leżały na stole, pewnie Die'a. Wstałem z kanapy i wolnym krokiem podszedłem i wziąłem papierosa. Usiadłem ponownie na kanapie i spojrzałem na Reitę - Jednak dalej twierdzę, że chory jesteś. Jakiś czerwny się zrobiłeś - przekrzywiłem głowę

Po jakimś czasie stanie za drzwiami i podsłuchiwania jednak stwierdziłem ze AŻ tak nieczuły nie będę i dam im troche prywatnosci. Nalezy im sie.
Póki co musze sie zając własnym, zgrabnym i ponetnym problemem który spi obrazony na podłodze.
Poszedłem do kuchni, bo tam jest jednak wyjątkowa atmosfera i sprzyja myśleniu.

- Nie wiem jak może być, ale j..- nie dokończyłem, bo jego ręką wylądowała na moim udzie. Spojrzałem na niego osłupiały - Prysznic... chcesz mi towarzyszyć? - pomyślałem głośno, nawet nie świadom, że Kai to słyszy. Zmrużyłem oczyska i nieznacznie pochyliłem się w jego stronę. Jak on się uroczo uśmiecha... Jak ja mam panować nad sobą? Nawet, jeśli wiem, że robi to specjalnie. Tym razem to moja dłoń przesunęła się po wewnętrznej stronie ud chłopaka.

- Chyba masz racje... co nie zmienia faktu, że takie podpuszczanie jest idiotyczne. - stwierdziłem pewny swoich racji. Dobrze, że się odsunął. Odszukałem jakiś intrygujący punkt na suficie i to w niego się gapiłem - Wiesz, co? Zostanę przy fotelu, zacznę doceniać jego walory - Wyciągnąłem się na kanapie próbując ochłonąć - Jesteś pewien, że nie chcesz umyć mi pleców? - zapytałem z szerokim uśmiechem.

Ostatnio edytowany przez Reita (2008-03-19 16:26:50)

- Powiedziałbym, że to Ty mnie denerwujesz - i to ja mam wahania nastrojów? Zmarszczyłem czoło i kątem oka spojrzałem. To jest jedna z najbardziej irytujących a zarazem najsłodszych istot. Przynajmniej odczepił się od tego, co mam na nosie - Właściwie to, co Ty urocza istoto lubisz? – taktowna zmiana tematu, na pewno się nie zorientuje.