- Czy jestem dłogny? No jasne! - lrzyknałem entuzjastycznie i wstałem, siągając sobie talerz. Nałożyłem sobie sporą porcje ryżu i zacząłem się zajadać. A ja mam to do siebie, że jak jem, to siedze cicho i koncentruję sie na tej własnie czynności. Gdy skonczyłem, popiłem posiłek jakimś sokiem i wstawiłem gary do zlewu.
- Bosko gotujesz! -

Wpadłem do jadalni nadal wyklinając ową przebrzydłą kreaturę - Wiecie, ze jakiś kompletny ignorant, hipokryta, zgniły ryj, odrażająca miernota, nabałaganił w moim...MOIM pokoju! Łajza jedna! Przysięgam jak go dorwę do mu nogi z dupy powy...O cześć! - spojrzałem na nieznajomą twarzyczkę. Powstrzymałem się i wyciągnąłem do niego dłoń - Reita.. wybaczcie, ale ktoś, jakiś dureń zrobił mi rozgardiasz w pokoju. Wiecie może, kto mógł to zrobić? - zapytałem już łagodniejszym tonem.

Ostatnio edytowany przez Reita (2008-03-11 17:20:50)

- Ogień? Zawsze - rzuciłem mu zapalniczkę. Po chwili do kuchni wpadł Reita, mrucząc pod nose jakieś groźby.
- Cześc szmat... Reito! - w odpowiedniej chwili ugryzłem się w język i powiedzialem jego imie poprawnie. Robie postępy.
- A ryż bardzo dobry, polecam... - usmiechnąłem się, a potem szepnąłem Reicie do ucha
- ...ale jak nie chcesz, to ja chętnie... -

- stary, czy ty za bardzo nie przesadzasz? ty baba czy facet jesteś? na cholerę ci ta szmata na twarzy, co masz krzywy nos, czy coś? wrzuć na luz, chłopie. mieszkam razem z tobą w pokoju i uszanuj to, a jak ci sie cos nie podoba, zawsze możesz spać w łazience lub na korytarzu - rzuciłem zły, przesadza. - masz, Die, zjedz ten ryż, widzę, że ci smakuje. a ty, moussier Reita, ogarnij się.
- chuteczkę chcesz? - zadrwiłem, jak zobaczyłem łzy w jego oczach.

Spojrzałem na nich i fuknąłem przez nos. Może jeszcze tupnąć nóżką? - Zauważ, ze to Ty nie uszanowałeś tego, co zrobiłem i że z Tobą mieszkam! Zrobiłeś cholerny bałagan... Ja rozumiem... położyć pomarańczowa koszulkę na żółtej, ale nie coś takiego - o dziwo mówiłem już spokojnie i poprawiłem swoją szmatę na ryju. Zaciągnąłem się owym skrętem dla uspokojenia - Ja się mam ogarnąć? Wiesz, co Ty mi możesz najwyżej zrobić? - i w tym momencie wskazałem palcami na swoje krocze – A teraz jak cywilizowani ludzie. Mamy dzielić ten cholerny pokój... Więc ja nie będę się czepiał szczegółów, ale Ty też postarasz się zachować względny porządek?

-No, sytuacja opanowana - mruknałem, a gdy Kai wyszedł, wybuchnałem śmiechem. Akcja z kroczem byla niezła. Trzeba zapamiętać. Zjadłem do końca ryż i wstawiłem naczynia do zlewu, ale z ich zmywaniem juz się nie pofatygowałem.
- Własciwie to szukałem tego basenu, o którym wczoraj mówiłeś, ale zanim poznam cały dom to troche minie -

- Tak, to było bardzo grzeczne - sarknałem i oparłem się biodrami o szafkę, krzyzujac ręcę na piersi i wlepiajac spojrzenie w szmacianego.
- Ale nie przejmuj sie, wzajemnie sie uzupełniacie, zresztą kto sie czubi ten sie lubi - usmiechnalem się, próbując choć przez chwilę być empatą i wczuś się w ich sytuację. Niestety nie wyszło mi.
- No basen chyba wyparował, bo ja go nie widze. I właściwie... to miałem zwiedzić dom ale przyciągnęły mnie do kuchni zapachy... i nic nie znalazłem -

- Kul... - mruknałem, majac przed oczami wizję rozkładających się zwłok i malowniczo rozciągniętych po ścianie jelit. Niach, samo życie.
- No... ja zwykle od razu walę w pysk a potem mówie... więc nawet nie było tak źle - przeciągnąłem się, az cos mi strzeliło w kręgosłupie i ruszyłem za Reitą schodkami na doł.

[Die,  Reita - basen]